Incoterms to skrót od angielskiego terminu „International Commercial Terms”, czyli Międzynarodowe Reguły Handlu. Jest to zbiór zasad i zdefiniowanych terminów dotyczących umów międzynarodowych w handlu, których celem jest uregulowanie praw i obowiązków sprzedawcy i kupującego w kontekście dostawy towarów.
W ramach Incoterms zdefiniowano 11 klauzul handlowych, które określają, kto ponosi odpowiedzialność za koszty i ryzyko związane z transportem i dostawą towarów od miejsca sprzedaży do miejsca odbioru. Klauzule te obejmują między innymi takie zagadnienia jak miejsce dostawy, odpowiedzialność za transport, ubezpieczenie i opłaty celne.
Najczęściej stosowanymi klauzulami Incoterms są FOB (Free on Board), CIF (Cost, Insurance and Freight), EXW (Ex Works) i DDP (Delivered Duty Paid). FOB oznacza, że sprzedawca odpowiada za towar do momentu załadunku na statek, natomiast kupujący odpowiada za towar po załadunku na statek. CIF oznacza, że sprzedawca odpowiada za towar oraz koszty transportu i ubezpieczenia do portu przeznaczenia, natomiast kupujący odpowiada za towar po dostarczeniu go do portu przeznaczenia. EXW oznacza, że kupujący odpowiada za towar od momentu odbioru go z miejsca produkcji, natomiast DDP oznacza, że sprzedawca odpowiada za towar i wszystkie koszty związane z jego dostawą do miejsca przeznaczenia.
Stosowanie Incoterms jest szczególnie ważne w handlu międzynarodowym, ponieważ umożliwia uniknięcie nieporozumień i sporów dotyczących odpowiedzialności za transport i dostawę towarów. Incoterms pomagają ustalić, kto ponosi odpowiedzialność za koszty transportu, ubezpieczenia i opłaty celne oraz kto jest odpowiedzialny za ryzyko związanego z transportem.
Warto pamiętać, że Incoterms określają tylko aspekty związane z transportem i dostawą towarów, a nie regulują kwestii związanych z samą umową handlową. Przed podpisaniem umowy należy dokładnie przeanalizować, które klauzule Incoterms będą najlepiej odpowiadać potrzebom sprzedawcy i kupującego.
